Atilla Kanbir, renkleri öksüz, çizgileri yetim bıraktı…

Amsterdam’da yaşayan ressam, karikatürist ve şair  Atila Kanbir ( 1955-2025 ) hayatını kaybetti.

1985’te İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’ni bitirdikten sonra 1986 yılında Hollanda’ya geldi. Öğrencilik yıllarında   Cumhuriyet gazetesine karikatürler çizmeye başlayan Kanbir, Hollanda’ya geldikten sonra resimleri ile çizgileri ile adından söz ettirmeyi bildi. Hollanda’da açtığı çok sayıda sergi ile Holland ve Türk sanatsevlerin takdirini kazanan Kanbir, resim ve karikatür dışında yazdığı şiirlerle de sanatsverlerin gönlünde yer etmeyi bildi.

Kanbir bir söyleşide  sanatçılğını ve sanat anlayışını şu sözlerle ifade etmişti: “Ben hayatı koca bir karikatür olarak algılayan, hayatın tüm iniş ve çıkışlarını karikatür naifliğinde anlamlandıran biriyim. Resimlerimi seyredenler çok ciddi konuları, şakacı bir tarzda, çocuksu bir naiflikte ve berrak renklerle yorumladığımı görüp, kendilerini masal ülkesinin kollarına bırakırlar. Daha doğrusu ben öyle hayal ederim.” Atilla Kanbir’in acı haberini en yakın dostlarından Mehmet Emin Alkanlar ve meslektaşı karikatürist Yakup Karahan sosyal medya hesaplarından  Kanbir’e ait şu dizelerler duyurdular:

 Şaire misilleme

Tabutuma çimdik atıyorlar

ölümüm daha acı olsun diye.

Snack barlardan hazır helva, hayratıma…

Naaşımın üstünde cirit atıyor borsa havarileri

en son ölü nefesimi açık artırmaya koymak için.

Polisler rapor alıyor hastanelerden,

hem de en heyetlisinden —

işkence odalarının kasvetli kokusundan kaytarmak için.

Özentim devriyede,

jandarma kariyer peşinde

gölgemi mavzerle eşerek.

Ağladığım yerde düşüp ölmem ben;

büyürüm gözyaşlarımdan emdiğim tuzla.

işte diyorlar, orda

ve başlıyor orda talan, yalan, falan filan.

Yüzükoyun sürünerek mıkrolara gidiyor

matbaa dizgicileri —

basın suçlusu olmasınlar diye.

Kirazlar “yeşilim” diyor,

çilekler “anti-komünist.”

Nasırıma basıyor tek ayağı dizinden kesik külhani;

“Hişt!” desem, koyu bir kan lekesi yüzünde,

ve bir hançer akabinde.

Pusu kuruyor yastığımda

paranoya ve baş ağrıları.

Defnim sırasında taş atıyorlar toprağa;

cesedim inciniyor.

Atila Kanbir

NHaber.nl